Savaşın Çocukları…

Tuğba Gök-Şanlıurfa | Suriye’de yaşanan ağır savaş koşulları nedeniyle ülkelerini terk etmek zorunda kalan ve Suriyeli mülteci çocuklar, zor koşullarda yaşamak zorundadalar, dolaştıkları sokaklarda oynamak yerine kâğıt ve plastik topluyorlar. Fakat karınlarını doyurabilmeleri için, saatlerce çöp duraklarını dolaşmaları gerekiyor. 

Bu çocuklardan biri de, Suriye’nin İdlib kentinde İŞİD zulmünden kaçarak ailesi ile birlikte Şanlıurfa’ya gelen üç kardeşten biri, küçücük bedeni ile sokaklarda işine yarayabilecek herşeyi topluyor. Sabahın erken saatlerinde kalkıyorlar. belediye araçlarından önce çöp duraklarına varmaları gerekir. Yoksa kendileri o gün elleri boş dönecekler. Hira’nin iki kardeşi daha var, Şira ve Ahmet…

Suriyeli kız kardeşlerden en büyüğü 10 yaşındaki Hira, en küçüğü ise 7 yaşındaki Şira’dır. İdlibli kardeşlerin 12 yaşındaki ağabeyi Ahmet ise kız kardeşleriyle birlikte, kentin en işlek caddelerinde çöplerden kâğıt toplayarak karınlarını doyurabilmek için mücadele veriyor.

Taşıdıkları torbalar zaman zaman bedenlerinden daha büyük olanlardır. 

İki küçük kız kardeş Türkçe konuşmayı bilmiyor. Ancak ağabeyleri Ahmet, akıcı olmasa da Türkçe konuşuyor. Ahmet, kardeşleriyle birlikte sokakta buldukları yiyecekleri yediklerini söylüyor. Kamerayı görünce utansalar da, yaşadıklarını bizimle paylaşıyorlar. Aslında ifadeler kullanılmasa da, yaşamın ağır yükünü omuzladıkları yüz ifadelerinde okunabiliniyor.  

‘KÂĞIT TOPLAMAZSAK AÇLIKTAN ÖLÜRÜZ…’

 Ahmet, “Tekrar Suriye’ye dönemiyoruz. Orada hiçbir şeyimizi bırakmadılar. İnsanlar öldürülüyor. Biz buraya sığındık, artık buradayız. Türkiye’de yaşamak istiyoruz. Geldik ama kimse bizi görmüyor. Ne yapacağımızı bilemedik, kâğıt toplayan insanlar yardımcı oldular bize. Bu işi de yapmazsak açlıktan ölürüz.” diyor…